Donderdag 24-11-2011
Gisteren was een echt 'Balou-dagje'. Voor 's ochtends stond een bezoekje aan Dr. Kemme van Dierenkliniek Emmeloord op de planning en 's middags hadden we een afspraak in het hondenzwembad in Waskemeer.
De ochtend
Na een mailwisseling en telefoongesprek met Dr. Kemme vond ik dat het tijd werd om deze 'Witte Jas' maar eens in levende lijve te gaan bezoeken. Belangrijkste reden: t.a.v. ED week het oordeel van Dr. Kemme af van hetgeen de Raad van Beheer heeft vastgesteld, Dr. Kemme zou voor ED de score 'vrij' hebben gegeven. En ook belangrijk: daar waar de Raad van Beheer aangaf dat er sprake was van arthrosevorming, liet Dr. Kemme weten dat er op zowel de heupen als de ellebogen geen spatje arthrose te zien is!
Buiten heb ik even met Balou op en neer gelopen, was niks bijzonders aan te zien. In de behandelkamer heb ik vooral veel informatie gekregen, maar heeft Dr. Kemme ook Balou onderzocht. Veiligheidshalve wél met nylon muilkorf om, want ik ken mijn Baloutje langer dan vandaag. Balou wist zich één keer uit mijn houdgreep los te wurmen, maar liet zich verder 'gewillig' onderzoeken. Onder het nodige gemopper en het lozen van vieze luchtjes. Na het onderzoek heeft Balou ook heel bewust positie gekozen: met z'n rug naar Dr. Kemme toe..... Tja, het is en blijft Balou.
Aan de ellebogen was niks bijzonders te voelen en de foto's geven geen aanleiding tot het uitvoeren van een LPC-operatie. Het zal waarschijnlijk een raadsel blijven waar de mankheid vandaan kwam, ED was in ieder geval niet de oorzaak. T.a.v. de HD is de score weliswaar slecht, maar gezien het mooie gespierde kontje van Balou zal hij hier geen hinder van ondervinden. Voor zowel de HD- als de ED-score geldt: Balou is inmiddels 6 jaar en op die leeftijd heeft opereren weinig zin meer. Hij loopt al 6 jaar met deze 'problemen' en heeft er al die tijd geen last van gehad. Als hij al ergens last van heeft, zijn het de 'bijverschijnselen' en niet de HD en ED zelf. En die bijverschijnselen kunnen niet operatief worden weggehaald.
Sinds maandag krijgt Balou geen pijnstilling/ontstekingsremming meer en tot nu toe loopt hij nog steeds goed. Mocht de mankheid terugkeren dan kan ik opnieuw starten met pijnstilling/ontstekingsremming en eventueel een CT-scan laten maken. Zo'n CT-scan geeft veel méér informatie dan röntgenfoto's en zou bij terugkerende klachten het probleem wellicht kunnen aantonen. Op dit moment heeft een CT-scan niet zoveel zin, Balou loopt niet meer mank.
Hoe nu verder?
Qua behandeling doen we gewoon helemaal niets. Wel blijf ik goed in de gaten houden hoe Balou loopt, zodat ik bij terugkerende problemen snel aan de bel kan trekken. Verder blijf ik werken aan de spieropbouw van Balou, omdat dat met name voor de heupen erg belangrijk is. We blijven dus regelmatig lekker zwemmen, steppen en fietsen. Dat heeft als bijkomend voordeel dat het voor Balou échte quality-time is, dus met een beetje mazzel zal het een positief effect op z'n gedrag hebben. Er is ook een kans op een negatief effect: zoals in het verleden al is gebeurd toen ik met Balou de puppy-cursus ben gaan doen, kan Balou zichzelf met teveel extra aandacht weer erg belangrijk gaan vinden, waardoor hij zich kan gaan afreageren op de beide andere heren. Kwestie van opletten, dus.
De middag
Gistermiddag zijn we weer naar het hondenzwembad geweest. Balou moest even weer wennen aan de omgeving en de eerste zwempogingen gingen nog niet echt van harte, maar het kwartje begon toch te vallen. Daar waar de voorpootjes in eerste instantie spartelden naar houvast, veranderde dit geleidelijk naar spartelen om graag weer het water in te gaan. De Wubba Water Kong die Balou een tijdlang letterlijk als houvast in z'n bek vast hield en weigerde los te laten, kon het toch niet winnen van de 2e Wubba Water Kong die we in de strijd hebben gegooid. We hebben ook vastgesteld dat Balou wat tijd nodig heeft om een werkwijze te ontwikkelen. Normaliter apporteert een hond een speeltje en zwemt terug naar de trap om daar het speeltje af te geven, om te draaien en opnieuw het speeltje te apporteren. Dat werkt bij Balou niet, maar wat wél werkt is Balou uit het water laten komen en hem even laten lopen, dan laat hij het speeltje vanzelf los en loopt terug naar de trap om opnieuw een speeltje te mogen apporteren. Dan staat meneer al helemaal klaar, pootje naar voren gestoken om te vragen 'mag ik alweer????' Van de kant het water in springen durft hij nog niet, maar ik denk dat dat niet lang meer zal duren. Gisteren was de tweede zwemles voor Balou, dus de volgende (derde) zwemles zal de doorslag gaan geven: vindt hij het écht leuk of niet?
Het is mooi om te zien hoe netjes Balou eigenlijk kan zwemmen en wat we nu in twee zwemlessen van een half uur hebben bereikt, échte genietmomentjes voor mij! Voor het zwemmen geldt, net als voor het Treibballen: Balou blijkt 'stuurbaar' te zijn, je moet alleen even goed zoeken naar iets wat hem ligt. De dieptepunten in zijn gedrag zullen nooit verdwijnen, maar als ik met gebruikmaking van activiteiten die niet alleen leuk maar ook erg nuttig zijn, het gedrag beter kan sturen en daardoor meer positieve momenten kan krijgen, dan is dat heel veel waard!
Gisteren was echt een dag om trots te zijn op mijn kleine manneke! Zélfs op de manier waarop hij zich tijdens het bezoek aan Dr. Kemme heeft gedragen!
Gisteren was een echt 'Balou-dagje'. Voor 's ochtends stond een bezoekje aan Dr. Kemme van Dierenkliniek Emmeloord op de planning en 's middags hadden we een afspraak in het hondenzwembad in Waskemeer.
De ochtend
Na een mailwisseling en telefoongesprek met Dr. Kemme vond ik dat het tijd werd om deze 'Witte Jas' maar eens in levende lijve te gaan bezoeken. Belangrijkste reden: t.a.v. ED week het oordeel van Dr. Kemme af van hetgeen de Raad van Beheer heeft vastgesteld, Dr. Kemme zou voor ED de score 'vrij' hebben gegeven. En ook belangrijk: daar waar de Raad van Beheer aangaf dat er sprake was van arthrosevorming, liet Dr. Kemme weten dat er op zowel de heupen als de ellebogen geen spatje arthrose te zien is!
Buiten heb ik even met Balou op en neer gelopen, was niks bijzonders aan te zien. In de behandelkamer heb ik vooral veel informatie gekregen, maar heeft Dr. Kemme ook Balou onderzocht. Veiligheidshalve wél met nylon muilkorf om, want ik ken mijn Baloutje langer dan vandaag. Balou wist zich één keer uit mijn houdgreep los te wurmen, maar liet zich verder 'gewillig' onderzoeken. Onder het nodige gemopper en het lozen van vieze luchtjes. Na het onderzoek heeft Balou ook heel bewust positie gekozen: met z'n rug naar Dr. Kemme toe..... Tja, het is en blijft Balou.
Aan de ellebogen was niks bijzonders te voelen en de foto's geven geen aanleiding tot het uitvoeren van een LPC-operatie. Het zal waarschijnlijk een raadsel blijven waar de mankheid vandaan kwam, ED was in ieder geval niet de oorzaak. T.a.v. de HD is de score weliswaar slecht, maar gezien het mooie gespierde kontje van Balou zal hij hier geen hinder van ondervinden. Voor zowel de HD- als de ED-score geldt: Balou is inmiddels 6 jaar en op die leeftijd heeft opereren weinig zin meer. Hij loopt al 6 jaar met deze 'problemen' en heeft er al die tijd geen last van gehad. Als hij al ergens last van heeft, zijn het de 'bijverschijnselen' en niet de HD en ED zelf. En die bijverschijnselen kunnen niet operatief worden weggehaald.
Sinds maandag krijgt Balou geen pijnstilling/ontstekingsremming meer en tot nu toe loopt hij nog steeds goed. Mocht de mankheid terugkeren dan kan ik opnieuw starten met pijnstilling/ontstekingsremming en eventueel een CT-scan laten maken. Zo'n CT-scan geeft veel méér informatie dan röntgenfoto's en zou bij terugkerende klachten het probleem wellicht kunnen aantonen. Op dit moment heeft een CT-scan niet zoveel zin, Balou loopt niet meer mank.
Hoe nu verder?
Qua behandeling doen we gewoon helemaal niets. Wel blijf ik goed in de gaten houden hoe Balou loopt, zodat ik bij terugkerende problemen snel aan de bel kan trekken. Verder blijf ik werken aan de spieropbouw van Balou, omdat dat met name voor de heupen erg belangrijk is. We blijven dus regelmatig lekker zwemmen, steppen en fietsen. Dat heeft als bijkomend voordeel dat het voor Balou échte quality-time is, dus met een beetje mazzel zal het een positief effect op z'n gedrag hebben. Er is ook een kans op een negatief effect: zoals in het verleden al is gebeurd toen ik met Balou de puppy-cursus ben gaan doen, kan Balou zichzelf met teveel extra aandacht weer erg belangrijk gaan vinden, waardoor hij zich kan gaan afreageren op de beide andere heren. Kwestie van opletten, dus.
De middag
Gistermiddag zijn we weer naar het hondenzwembad geweest. Balou moest even weer wennen aan de omgeving en de eerste zwempogingen gingen nog niet echt van harte, maar het kwartje begon toch te vallen. Daar waar de voorpootjes in eerste instantie spartelden naar houvast, veranderde dit geleidelijk naar spartelen om graag weer het water in te gaan. De Wubba Water Kong die Balou een tijdlang letterlijk als houvast in z'n bek vast hield en weigerde los te laten, kon het toch niet winnen van de 2e Wubba Water Kong die we in de strijd hebben gegooid. We hebben ook vastgesteld dat Balou wat tijd nodig heeft om een werkwijze te ontwikkelen. Normaliter apporteert een hond een speeltje en zwemt terug naar de trap om daar het speeltje af te geven, om te draaien en opnieuw het speeltje te apporteren. Dat werkt bij Balou niet, maar wat wél werkt is Balou uit het water laten komen en hem even laten lopen, dan laat hij het speeltje vanzelf los en loopt terug naar de trap om opnieuw een speeltje te mogen apporteren. Dan staat meneer al helemaal klaar, pootje naar voren gestoken om te vragen 'mag ik alweer????' Van de kant het water in springen durft hij nog niet, maar ik denk dat dat niet lang meer zal duren. Gisteren was de tweede zwemles voor Balou, dus de volgende (derde) zwemles zal de doorslag gaan geven: vindt hij het écht leuk of niet?
Het is mooi om te zien hoe netjes Balou eigenlijk kan zwemmen en wat we nu in twee zwemlessen van een half uur hebben bereikt, échte genietmomentjes voor mij! Voor het zwemmen geldt, net als voor het Treibballen: Balou blijkt 'stuurbaar' te zijn, je moet alleen even goed zoeken naar iets wat hem ligt. De dieptepunten in zijn gedrag zullen nooit verdwijnen, maar als ik met gebruikmaking van activiteiten die niet alleen leuk maar ook erg nuttig zijn, het gedrag beter kan sturen en daardoor meer positieve momenten kan krijgen, dan is dat heel veel waard!
Gisteren was echt een dag om trots te zijn op mijn kleine manneke! Zélfs op de manier waarop hij zich tijdens het bezoek aan Dr. Kemme heeft gedragen!
