9 mei 2011
Goh, is het al zóóó lang geleden dat ik iets over Balou heb geschreven??? Nou, dan toch maar weer poging om ook van hem regelmatig updates te schrijven. Want hij mag dan wel een vaste plek in mijn roedeltje hebben gekregen, dat wil nog lang niet zeggen dat meneer zich voorbeeldig gedraagt..... We zijn ook niet voor niets weer 'op herhaling' (al valt dat laatste nog niet mee en lukt het niet echt om hier structureel mee bezig te gaan).
Voor Balou is het duidelijk/overzichtelijk als er één andere hond in de roedel is, dat is in ieder geval een conclusie die ik heb getrokken. Benzi is hier te kort geweest om het mee aan de stok te krijgen, maar met Brando en Floris lag en ligt dat anders. Die worden door Balou grotendeels echt als indringers beschouwd, mogelijk omdat ze hem zijn vertrouwde plekkie zouden kunnen afnemen. Maar probeer maar eens aan een hond uit te leggen dat daar geen sprake van is...
Goh, is het al zóóó lang geleden dat ik iets over Balou heb geschreven??? Nou, dan toch maar weer poging om ook van hem regelmatig updates te schrijven. Want hij mag dan wel een vaste plek in mijn roedeltje hebben gekregen, dat wil nog lang niet zeggen dat meneer zich voorbeeldig gedraagt..... We zijn ook niet voor niets weer 'op herhaling' (al valt dat laatste nog niet mee en lukt het niet echt om hier structureel mee bezig te gaan).
Voor Balou is het duidelijk/overzichtelijk als er één andere hond in de roedel is, dat is in ieder geval een conclusie die ik heb getrokken. Benzi is hier te kort geweest om het mee aan de stok te krijgen, maar met Brando en Floris lag en ligt dat anders. Die worden door Balou grotendeels echt als indringers beschouwd, mogelijk omdat ze hem zijn vertrouwde plekkie zouden kunnen afnemen. Maar probeer maar eens aan een hond uit te leggen dat daar geen sprake van is...
Op sommige momenten probeert Balou nog steeds met Bandit te spelen, maar dat brengt dan voor Floris weer teveel onrust mee, die wil zich er dan mee bemoeien door die kleine druktemaker even terecht te wijzen. Daarin moet ik dus gewoon blijven sturen. Aan de andere kant: als Balou en Floris mot hebben, komt Bandit er altijd bij om Balou op z'n donder te geven. Balou delft dus aan alle kanten het onderspit.
Balou z'n gedrag is in de afgelopen 2 jaar niet stabieler geworden, eerder instabieler. Ik denk dat dat te wijten is aan een combinatie van minder (opvoedkundige) aandacht (hoewel teveel aandacht voor zijn ego ook weer niet goed is), meer vrijheid door op het werk los op het terrein te mogen rennen en misschien nog wel enkele andere factoren. Zo is het voor Balou bijvoorbeeld erg moeilijk als er bezoek komt, hij valt dan weer helemaal terug in zijn staart-jaag-gedrag, onder luid gegil (blaffen kan je het niet noemen). Rondjes lopen door kantoor/keuken, op gezette plekken rondjes draaien en staartjagen en vooral op de momenten dat hij heel even over z'n eigen grenzen is gegaan, een hoge kef. En dan snel weer terug naar een veiligere plek om het gedrag te herhalen.
Het is een hondje vol tegenstrijdigheden:
- soms lijkt het alsof hij niet kán leren, maar toch is hij heel intelligent en pikt hij dingen erg snel op
- hij wil dolgraag aandacht, ook fysiek, maar lijkt het toch ook erg vaak af te wijzen
- hij kan ontzettend dominant uit de hoek komen, conform gedragstest/traject bij de Roedel, maar heeft toch ook z'n 'klein-hondje-buien' waarin je duidelijk ziet dat hij zichzelf ongelofelijk in de weg zit
- hij kan moeilijk omgaan met prikkels die hij niet zelf in de hand heeft, maar wil toch overal bij zijn om er op te kunnen reageren en z'n zegje te kunnen doen
Het kleine hondje dat zichzelf zo in de weg zit, komt vaak helemaal tot rust als hij een time-out moet nemen of als hij even op een plek kan liggen met mijn geur, bijvoorbeeld als ik op de bank heb gezeten. Dat heeft in mijn ogen niks te maken met markeergedrag, maar met het zoeken naar veiligheid/geborgenheid. Even vrij van alle prikkels weer helemaal tot rust komen. Het is en blijft een hondje dat in een normale gezinssituatie niet zal kunnen functioneren en dat is vooral voor Balou zelf erg triest. Helaas heb ik geen grip op wat er in de eerste anderhalf jaar is gebeurd en moet ik d.m.v. een soort van veredelde symptoombestrijding proberen of ik ergens het achterliggende probleem misschien kan traceren.
Feit blijft natuurlijk dat Balou op gedragsgebied een grote uitdaging is. Meningen van 'gedragsspecialisten' die Balou na een paar minuten te hebben gezien, wel 'even' denken te kunnen helpen, schuif ik resoluut aan de kant. Dát is pas écht symptoombestrijding...
In de komende tijd wil ik me weer wat meer gaan verdiepen in voeding en gedrag. Voor Balou betekent dat concreet dat ik wil proberen om hem een jodium-beperkt dieet te geven, omdat jodium een schildklieroppepper is met mogelijk hyperactief gedrag als gevolg. Daarnaast wil ik kijken of beperking van eiwitten hem kan helpen, maar omdat een eiwit-beperkt dieet voor een hond erg lastig is, weet ik niet of dat (goed) gaat lukken. Maar in het geval van Balou denk ik dat alle kleine beetjes al kunnen helpen. Naast de voeding moet er natuurlijk ook op het gebied van training weer het één en ander gaan gebeuren, dus ook dat moet worden ingepast in het schema. We hebben tenslotte een uitdaging voor de boeg (clubmatch eind augustus), al denk ik niet dat ik het op dit moment van Balou mag verlangen om zich goed te presenteren in de ring. Uiteindelijk moet het belang van Balou vooropstaan en moet mijn wil om mee te doen aan de clubmatch daaraan ondergeschikt zijn én blijven.
Bij wijze van test heeft Balou vanavond 2 keer rekverband om z'n borstkas gekregen (vergelijk: Thundershirt, inbakeren van baby's, e.d.). De directe reactie is dat hij ophoudt met het ijsberen/staarthappen, maar de eerste keer hervatte hij dat al vrij snel. De tweede keer heb ik hem uit de hal gehaald en in de kamer gelegd, toen werd hij wel rustig. Of dit iets is wat (op langere termijn) kan helpen bij Balou is natuurlijk lastig, het is moeilijk om te vergelijken omdat de situaties waarin ik dit heb gedaan eigenlijk niet vergelijkbaar zijn. Absoluut ongeschikt dus om er conclusies aan te verbinden. Toch is ook dit iets wat ik in de komende tijd, met name in stress-situaties, bij Balou wil uitproberen om te kijken of het voor hem wat makkelijker wordt om zich veilig en vertrouwd te voelen.
Baloutje blijft in ieder geval stof tot nadenken geven!
Balou z'n gedrag is in de afgelopen 2 jaar niet stabieler geworden, eerder instabieler. Ik denk dat dat te wijten is aan een combinatie van minder (opvoedkundige) aandacht (hoewel teveel aandacht voor zijn ego ook weer niet goed is), meer vrijheid door op het werk los op het terrein te mogen rennen en misschien nog wel enkele andere factoren. Zo is het voor Balou bijvoorbeeld erg moeilijk als er bezoek komt, hij valt dan weer helemaal terug in zijn staart-jaag-gedrag, onder luid gegil (blaffen kan je het niet noemen). Rondjes lopen door kantoor/keuken, op gezette plekken rondjes draaien en staartjagen en vooral op de momenten dat hij heel even over z'n eigen grenzen is gegaan, een hoge kef. En dan snel weer terug naar een veiligere plek om het gedrag te herhalen.
Het is een hondje vol tegenstrijdigheden:
- soms lijkt het alsof hij niet kán leren, maar toch is hij heel intelligent en pikt hij dingen erg snel op
- hij wil dolgraag aandacht, ook fysiek, maar lijkt het toch ook erg vaak af te wijzen
- hij kan ontzettend dominant uit de hoek komen, conform gedragstest/traject bij de Roedel, maar heeft toch ook z'n 'klein-hondje-buien' waarin je duidelijk ziet dat hij zichzelf ongelofelijk in de weg zit
- hij kan moeilijk omgaan met prikkels die hij niet zelf in de hand heeft, maar wil toch overal bij zijn om er op te kunnen reageren en z'n zegje te kunnen doen
Het kleine hondje dat zichzelf zo in de weg zit, komt vaak helemaal tot rust als hij een time-out moet nemen of als hij even op een plek kan liggen met mijn geur, bijvoorbeeld als ik op de bank heb gezeten. Dat heeft in mijn ogen niks te maken met markeergedrag, maar met het zoeken naar veiligheid/geborgenheid. Even vrij van alle prikkels weer helemaal tot rust komen. Het is en blijft een hondje dat in een normale gezinssituatie niet zal kunnen functioneren en dat is vooral voor Balou zelf erg triest. Helaas heb ik geen grip op wat er in de eerste anderhalf jaar is gebeurd en moet ik d.m.v. een soort van veredelde symptoombestrijding proberen of ik ergens het achterliggende probleem misschien kan traceren.
Feit blijft natuurlijk dat Balou op gedragsgebied een grote uitdaging is. Meningen van 'gedragsspecialisten' die Balou na een paar minuten te hebben gezien, wel 'even' denken te kunnen helpen, schuif ik resoluut aan de kant. Dát is pas écht symptoombestrijding...
In de komende tijd wil ik me weer wat meer gaan verdiepen in voeding en gedrag. Voor Balou betekent dat concreet dat ik wil proberen om hem een jodium-beperkt dieet te geven, omdat jodium een schildklieroppepper is met mogelijk hyperactief gedrag als gevolg. Daarnaast wil ik kijken of beperking van eiwitten hem kan helpen, maar omdat een eiwit-beperkt dieet voor een hond erg lastig is, weet ik niet of dat (goed) gaat lukken. Maar in het geval van Balou denk ik dat alle kleine beetjes al kunnen helpen. Naast de voeding moet er natuurlijk ook op het gebied van training weer het één en ander gaan gebeuren, dus ook dat moet worden ingepast in het schema. We hebben tenslotte een uitdaging voor de boeg (clubmatch eind augustus), al denk ik niet dat ik het op dit moment van Balou mag verlangen om zich goed te presenteren in de ring. Uiteindelijk moet het belang van Balou vooropstaan en moet mijn wil om mee te doen aan de clubmatch daaraan ondergeschikt zijn én blijven.
Bij wijze van test heeft Balou vanavond 2 keer rekverband om z'n borstkas gekregen (vergelijk: Thundershirt, inbakeren van baby's, e.d.). De directe reactie is dat hij ophoudt met het ijsberen/staarthappen, maar de eerste keer hervatte hij dat al vrij snel. De tweede keer heb ik hem uit de hal gehaald en in de kamer gelegd, toen werd hij wel rustig. Of dit iets is wat (op langere termijn) kan helpen bij Balou is natuurlijk lastig, het is moeilijk om te vergelijken omdat de situaties waarin ik dit heb gedaan eigenlijk niet vergelijkbaar zijn. Absoluut ongeschikt dus om er conclusies aan te verbinden. Toch is ook dit iets wat ik in de komende tijd, met name in stress-situaties, bij Balou wil uitproberen om te kijken of het voor hem wat makkelijker wordt om zich veilig en vertrouwd te voelen.
Baloutje blijft in ieder geval stof tot nadenken geven!
